Blog #4: Panta rhei, alles komt terug
‘Alles stroomt’, zei de Griekse filosoof Heraclitus zo’n 2500 jaar geleden. Daarmee wilde hij zeggen dat alles voorbijgaat, dat je niet twee keer in dezelfde rivier kan stappen. Aan het einde van het jaar mag ik dit tegeltje van wijsheid graag even overeind zetten. Het was het jaartje wel. Een jaar waarin heel veel water door de rivier is gegaan, zowel figuurlijk als letterlijk.
Figuurlijk gesproken was het voor Stichting NMD een jaar met een grote stroom aan werkzaamheden. Zo terugkijkend op 2021 was de start uitdagend met toevalligerwijs al in januari publicaties in de Cobouw over de Stichting en de rekenmethodiek. Daar hebben we rustig op gereageerd, vanuit de inhoud. Mijn eerdere ervaringen met media hielpen daarbij.
Ik heb ervaren dat het team en het bestuur prima samenwerkt en gemotiveerd is. We gaan samen de uitdaging aan om het werk van onze voorgangers voort te zetten en uit te bouwen. Ook werken we aan de bekendheid van de NMD. In de nieuwsbrieven en via LinkedIn hebben we veel over ons werk kunnen vertellen. Onze slagkaracht is groter geworden door uitbreiding van het team met een accountmanager, een ICT-inkoper, en twee ervaren GWW-medewerkers. Maar er is nog wel een weg te gaan om alle partijen in de bouw te bereiken en te stimuleren dat milieuprestatie net zo’n basaal uitgangspunt in het ontwikkelingsproces van bouwwerken is, zoals bijvoorbeeld brandveiligheid.
Over het geheel gezien zijn wij druk doende geweest om het basiskamp in te richten van waaruit we op weg kunnen gaan naar een circulair Nederland. Het basiskamp moet in 2023 gereed zijn en daarom hebben we in het afgelopen jaar verder gebouwd aan een stelsel dat circulariteit en milieuprestatie meetbaar maakt. Dat betekent dat we vele gesprekken hebben gevoerd met allerlei partijen in bouw- en vastgoedsector, talloze rapporten hebben doorgenomen, belangrijke onderzoeksopdrachten hebben geformuleerd, bij fabrikanten op bezoek zijn geweest om ze uit te nodigen productkaarten te maken. Over dit alles hebben we uitvoerig gecommuniceerd met als hoogtepunt ons symposium in november.
Tijdens dit symposium refereerde onze bestuursvoorzitter Paul ten Kroode aan de grote stroom water die dit jaar letterlijk door de rivier de Maas is gegaan. De overstromingen maakten pijnlijk duidelijk hoe groot, hoe gevaarlijk en hoe dichtbij de gevolgen van klimaatverandering zijn. Het geeft nog eens aan dat ‘Nederland circulair in 2050’ eigenlijk geen ambitie kan zijn, maar een ‘mustbitie’. Een ambitie heeft iets vrijblijvends en dat is niet het geval voor ‘Nederland circulair in 2050’.
Met het oog op 2050 betekent het voor de NMD dat we volgend jaar weer naarstig aan de slag gaan om het stelsel van milieuprestatie verder op te tuigen. Om alle plannen te kunnen uitvoeren, gaan we het team weer verder uitbreiden dus als je mee wil werken aan onze ambitie bekijk dan vooral onze vacature voor Senior datamanager!
De verbreding van het gebruik van de MPG en MPG-monitoring staat voor volgend jaar op het programma. Dat moet gereed zijn bij de opening van het basiskamp. We hebben een gemotiveerd team en we gaan ervoor.
Al met al verwacht ik dat ik in december 2022 het tegeltje van Heraclitus weer oppoets en terugkijk op een jaar waarin veel water door de rivier is gegaan. Tegelijk vraag ik mij af of Heraclitus wel wist dat het water van de rivier naar zee stroomt, daar verdampt, via hoge luchtstromen terug naar het land drijft en als regen of ijs weer in de rivier terecht komt. Ook dat is circulariteit. Ik stel mij zo voor dat we vanaf 2050 het adagium ‘alles stroomt’ niet meer vertalen met ‘alles gaat voorbij’, maar met ‘alles komt terug’. Maar, en daarmee behoudt Heraclitus zijn waarde: hetzelfde water is wel veranderd. Het is schoner, gezonder en minder verwoestend voor mens en natuur.
Voor nu wens ik u hele mooie feestdagen en een duurzaam 2022!